Ny Mpahay tsikera; singa fahaefatra mamelona ny literatiora

Raha jerena akaiky ny tontolon’ny literatiora, dia toy ny sehatra iray iainan’ny fiainana sy ny saina anaty endrika soratra izy io. Fa inona marina no mahatonga ny literatiora ho velona, ho feno, ho madio tanteraka amin’ny maha zavakanto azy?

Misy singa efatra tsy azo sarahana amin’izany, ary samy manana ny anjara andraikiny tsy azo tsinontsinoavina. Raha misy tsy eo, dia toy ny fakan-kazo tapaka iray: mbola mety mitsiry, fa tsy ho feno hery sy hakantony.

1. Ny Mpanoratra: Ilay loharanon’ny teny sy aingam-panahy

Izy no mpampihetsi-po voalohany. Avy amin’ny fony sy sainy no iavian’ny aingam-panahy mamorona ireo andalana mavesa-danja, mahavariana, manintona ny saina. Ny mpanoratra dia toy ny mpanao sokitra: tsy ampy ny sary an-tsaina raha tsy avy amin’ny tanany no mampisy endrika ny zavakanto literera.

2. Ny Asa Soratra: Vokatra sy zava-bita azo tsapain-tanana

Ity no vokatry ny aingam-panahy sy ny fahaiza-mamorona. Raha tsy misy soratra, tsy misy literatiora. Izy no "zavatra" hifandraisan’ny rehetra, fitaovana iray ahafahan’ny hafa miditra anaty tontolo noforonin’ny mpanoratra. Manomboka amin’ny poezia, tantara foronina, ka hatramin’ny lahatsoratra fohy na fanadihadiana lalina.

3. Ny Mpamaky: Ireo mason’ny fandraisana sy fanandramana

Tsy hoe mamoaka ny asany fotsiny ny mpanoratra dia vita ny tantara. Ny mpamaky no manome aina vaovao, manitatra ny hevitra, ary indraindray manome dika hafa mihitsy aza amin’ilay soratra. Izy ireo no andry iray manan-danja ahafahana miteny hoe "velona" ny literatiora: satria tsy azo heverina ho feno ny asa soratra raha tsy misy ny mpamaky handray, hanontany, hiaiky na hanakiana.

4. Ny Mpahay Tsikera: Ilay fitaratra sy fanandramana faharoa

Ity no singa fahaefatra, ary indraindray tsy dia hita maso loatra nefa manan-danja tokoa. Ny mpahay tsikera no mamelona adihevitra ara-kolontsaina manodidina ny literatiora. Izy no manadihady, mamakafaka lalina, mampifandray amin’ny zava-misy, ary indraindray koa manavao fomba fijery.

Tsy hoe mitsara fotsiny izy, fa manazava, manampy amin’ny fanekena na fandavana amin’ny fomba manan-kery sy anaty fahalalana. Mampiray saina sy manabe fahaiza-mandinika ho an’ny mpamaky, ary manome fahasahiana vaovao ho an’ny mpanoratra.

Famaranana:

Ny literatiora dia toy ny lalan-drà iray mitohy. Tsy miaina irery ny soratra. Ny mpanoratra no manomboka, ny asa soratra no vokatry ny fanombohana, ny mpamaky no mandray izany, ary ny mpahay tsikera no mitondra azy any amin’ny haavo ambony kokoa: amin’ny alalan’ny fanadihadiana sy fanavaozana fomba fijery.